Identyfikacja płaczków i postępowanie z nimi – książka.
Transkrypcja
[Urywek notatek dra Galvaniego o właściwym postępowaniu z zarażonymi zarazą]
Gdy ofiara krwawi z oczu, nie można już jej pomóc. Śmierć jest nieunikniona, na ile rozumiemy obecnie zarazę. Dzięki jednakże zastosowaniu następującego protokołu, możemy ograniczyć jej rozprzestrzenianie się.
Cały personel zajmujący się „płaczkami”, inaczej tymi w stadiach finalnych, musi spożywać znaczne ilości jednej z dostępnych mikstur ochronnych. Zadanie te spełnią dowolne z wariantów: na przykład eliksir Sokołowa lub remedium Piero. Jedna dawka dziennie dla zaciężnych. Dwie dawki dziennie dla oficerów.
W celu uniknięcia użądleń pasożytniczych insektów, które kolonizują zarażonego nosiciela, należy utrzymywać dystans od niego za pomocą broni drzewcowej albo zapalającej broni zasięgowej.
Należy stosować ścisłe procedury mycia metalowych klatek, padoków transportowych oraz powozów używanych do przewozu zarażonych do jednej ze stref deportacji, takich jak Zatopiona Dzielnica.