Chów i tresura brytanów – książka.
Transkrypcja[]
[Urywek przewodnika tresera brytanów]
Z każdego miotu jest zazwyczaj około czterech dobrych szczeniąt, ale zawsze topimy najsłabsze.
Te, które zostaną, spędzają jakieś trzy miesiące ssąc swe matki, zanim ruszamy z ich tresurą. Na początku szkolenie jest proste - przynoszenie patyków i siad na komendę. Szczanie tylko na zewnątrz i takie tam. Ale z ósmym miesiącem każemy im polować na pokryte zapachem kukły ukryte w lesie, zabijać dzikie świnie na komendę i powalać człeka w pikowanej zbroi, ciągnąc go za przedramię.
Pod koniec pierwszego roku awansujemy te, które poddały się tresurze i odstrzelamy pozostałe. Potem zabierają je Rewidenci i nie widzimy ich nigdy więcej.
Z jednym wyjątkiem. Gdy szedłem wzdłuż Clavering Boulevard, minął mnie Rewident, głoszący kazanie o Litanii Białego Urwiska i podłościach czarostwa. I nagle jego brytan zaczął skomleć i machać ogonem. Tak się dowiedziałem, że to był jeden z moich, wychowany od szczenięcia.